Vroeger had ik een hekel aan het plannen van reizen. Al die eindeloze tabbladen, de twijfel, de druk om alles “perfect” te regelen. Ik zat dan voor een leeg scherm met een vaag idee van een bestemming, maar geen enkel idee waar ik moest beginnen. Tegen de tijd dat ik iets geboekt had, was ik al moe van de reis die ik nog niet eens gemaakt had.
Wat is er veranderd? Het was geen magische omslag van de ene dag op de andere. Maar ik begon langzaamaan te begrijpen wat reizen plannen zo frustrerend maakte, en ik ben het anders gaan aanpakken. Wat ooit als een last voelde, is nu juist iets waar ik naar uitkijk. Als jij je hierin herkent—iemand die graag wil gaan, maar vastloopt in de voorbereiding—dan kan dit misschien helpen.
De “perfecte reis” loslaten
De grootste mentale blokkade was dat ik alles perfect wilde doen. De beste vlucht, het mooiste hotel, het ideale schema, het juiste weer, de mooiste foto’s. Alles moest kloppen. Maar reizen werkt niet zo. Dingen lopen anders dan gepland. Plannen veranderen. Sommige plekken zien er online beter uit dan in het echt. En dat is prima.
Toen ik ophield met het controleren van elk detail, kwam er ruimte voor kleine verrassingen. En juist toen werd het leuk. Ik begon ruimte in te bouwen in mijn dagen, zei vaker ja tegen spontane ideeën en vertrouwde erop dat ik geen perfect plan nodig had om een mooie reis te hebben.
Beginnen bij wat voor mij belangrijk is
In plaats van het volgen van iemand anders’ reisschema, vroeg ik mezelf af: wat wil ik eigenlijk uit deze reis halen?
Niet wat populair is. Niet wat influencers aanbevelen. Gewoon: waar heb ik nu echt behoefte aan? Sommige reizen zijn voor rustige ochtenden en lange diners. Andere zijn juist bedoeld om elk hoekje van een stad te verkennen. Zodra ik het gevoel van de reis helder had, werd plannen makkelijker. Ik hoefde niet alles te doen. Alleen dat wat bij me paste.
Hulpmiddelen die écht hielpen
Op een bepaald moment realiseerde ik me dat de tools die ik gebruikte alles juist moeilijker maakten. Ik sprong van platform naar platform, alles met de hand vergelijken. Tot een vriend me een hotel-link stuurde via Expedia, en ik uiteindelijk de hele reis daar gepland heb.
Geen overdreven reclame, maar het was oprecht een opluchting. Vluchten, accommodaties, activiteiten en recensies op één plek. Dat scheelde zoveel twijfel. Ik hoefde niet meer te onthouden waar ik dat ene leuke hotel had gezien of bang te zijn dat ik een betere deal misliep.
Ik gebruik Expedia nu af en toe nog steeds, vooral bij reizen waarbij ik het overzicht wil zonder veel gedoe. Maar het echte punt is: gebruik tools die je helpen, niet tegenwerken. Als het voelt als een klus, gaat er iets mis.
Ritme vinden, niet haasten
Toen ik vaker ging reizen, merkte ik een patroon op. Mijn favoriete trips waren niet die met een vol programma. Het waren de reizen met een goed ritme. Ochtenden waarin ik rustig koffie kon drinken en mensen kon kijken. Avonden die eindigden met een spontane wandeling naar een plek die ik niet gepland had.
Plannen betekent nu voor mij: ruimte maken voor ritme. Ik bouw buffers in. Ik reken extra reistijd. En ik laat expres lege momenten in het schema. Het mooie daaraan is dat ik thuiskom met het gevoel dat ik ergens geleefd heb, in plaats van alleen maar afgevinkt.
Weten wat mij uitput
Dit was een belangrijke les. Ik dacht altijd dat ik gewoon niet van plannen hield. Maar het ging niet om de planning zelf, het ging om welke taken me leeg trokken. Urenlang scrollen, prijzen vergelijken op zes websites, bellen voor beschikbaarheid… daar liep ik op leeg.
Dus ik heb gedelegeerd. Sommige delen van het plannen laat ik over aan vrienden die er wel van houden. Andere dingen regel ik via platforms die het makkelijker maken. Ook hier was Expedia handig, zeker bij lastminutereizen waar ik geen zin had om helemaal opnieuw te beginnen.
Door te herkennen wat me energie kostte, kon ik daar slimme oplossingen voor vinden.
Plannen is nu onderdeel van de reis
Ik had nooit gedacht dat ik plezier zou halen uit reisplanning. Maar nu voelt het als een essentieel onderdeel van de ervaring. Het brengt me alvast in de stemming. Het geeft me iets om naar uit te kijken. En eerlijk? Soms herinner ik me het gevoel van het plannen net zo goed als de reis zelf.
Er zit ook iets bevredigends in het bekijken van het totaalplaatje—vluchten, verblijven, activiteiten, alles bij elkaar—en weten dat ik dat zelf heb opgebouwd. Dat het een reis is geworden die past bij mijn nieuwsgierigheid en energie, niet bij het schema van een ander.
Soms loop ik nog steeds vast. Soms wil ik halverwege opgeven. Maar ik heb mijn eigen manier gevonden om door de ruis heen te komen. Ik heb tools gevonden die bij me passen, zoals Expedia, en ik ben gestopt met mezelf vergelijken met reisexperts waar ik niets mee gemeen heb.
Als het plannen van een reis voelt als een opgave, stel jezelf dan de vraag: wat houdt me tegen? Het is waarschijnlijk niet het plannen zelf, maar de manier waarop je het aanpakt. Die verschuiving heeft alles voor mij veranderd.
En nu? Ik kan niet wachten om weer aan de volgende te beginnen.
